മുഖം പാതി മറച്ചിടും മുഖപടം
കാലത്തിൻ അനിവാര്യമത്രെ !
മിഴിക്കക്കെന്തു തിളക്കമിപ്പോൾ
മൊഴിയെക്കാൾ വാചാലമത്രെ !
ഭാവങ്ങൾ മിന്നുന്നു പലതായ്
ഇന്നിതാ ഇരുകൺകോണിലും
കാഴ്ചക്കതീതം അണുജീവിയെങ്കിലും
അകലം തീർത്തു മാനവർക്കിടയിൽ
ഹസ്തദാനമില്ല ആലിംഗനമില്ല
അഭിവാദ്യങ്ങൾ കൂപ്പുകൈകൾ മാത്രം
മാറിടുന്നു രീതികൾ മാനവ ജീവിതങ്ങൾ
ആളൊഴിഞ്ഞ ആഘോഷങ്ങൾ ആരാധനാലയങ്ങൾ
ജീവിതമിത്ര ലളിതമെന്ന്
ഇങ്ങനെയെങ്കിലും ഇന്നു നാമറിയുന്നു
മാറ്റീടേണം ജീവിതം ഇല്ലെങ്കിൽ
മാറ്റിടും അതു കാലം.....
ഒത്തിരി സ്വപ്നങ്ങളുടെ കൂടുകാരിയവാൻ കൊതിക്കുന്ന ഒരു കൊച്ചു മഞ്ചാടി മണി ... എന്നെ സ്വപ്നം കാണാൻ പഠിപ്പിച്ച എന്റെ ആമ്പൽപൂവിനായ് .................
Sunday, July 19, 2020
നാട്ടാളർ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment