ഉരുകുന്നു സുന്ദരമീ ഭൂമിയും

ദൂരെ ചക്രവാളത്തിൽ മറയുന്ന സൂര്യൻ 
പാറി പറന്നിടുന്നു കിളികൾ 
ഇനിയും വരാത്തൊരു രാവിനു കൂട്ടായ് 
നിറ ചന്ദ്രിക മാനത്ത് വിടരുന്നു 
              ഒരു കുളിർ ചാറ്റലും കുഞ്ഞിളം കാറ്റും 
              നിലാവിൻ കുളിർമയും മൂടുന്നു ഭൂമിയെ  
              എത്ര സുന്ദരം ഈ ഓർമകൾ 
              ഇനിയും കാണാൻ കൊതിക്കുന്നുവൊ 
ഇരുളിൽ മറഞ്ഞു പൊയിന്നെൻ സൂര്യനും 
കാണാതെങ്ങൊ പറന്നകന്നോരാ കിളികളും 
രാവിൽ തെളിയാതെ മറയുന്ന ചന്ദ്രനും 
കാറ്റില്ല കുളിരില്ല കുളിരും നിലാവില്ല 
           മിഴിയിലൂറുന്ന കണ്ണീരിൻ ചൂടിനാൽ 
           ഉരുകുന്നു സുന്ദരമീ ഭൂമിയും  

മിഴിനീർ

ആകാശ നീലിമയെ കാർമേഘം മെല്ലെ മറച്ചിടുമ്പോൾ 
ഒരു നനുത്ത മഴയായ്  ആ വേദന പെയ്തിറങ്ങുന്നുവോ
എൻ ഹൃത്തിൽ നിൻ വിരഹമേഘം മൂടിടുമ്പോൾ
ഒരു മിഴിനീർ കണമായ് ആ കനവും പൊഴിഞ്ഞീടുന്നുവോ